trwonić czas

См. также в других словарях:

• trwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trwonićnię, trwonićni, trwoń, trwonićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} lekkomyślnie, niepotrzebnie zużywać coś (zwykle pieniądze), nie wykorzystując tego właściwie; marnować, przepuszczać, tracić, wydawać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

• trwonić — ndk VIa, trwonićnię, trwonićnisz, trwoń, trwonićnił, trwonićniony «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; nie wykorzystywać należycie; marnować, niszczyć» Trwonić pieniądze, czas. Trwonić siły, zdolności, zdrowie …   Słownik języka polskiego

• mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

• bałaganić — ndk VIa, bałaganićnię, bałaganićnisz, bałaganićań, bałaganićnił pot. «robić gdzieś nieporządek, bałagan, zamieszanie; niepotrzebnie się czymś zajmować, trwonić czas» Bałaganić w mieszkaniu. Bałaganić na lekcjach …   Słownik języka polskiego

• gnuśnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, gnuśniećeję, gnuśniećeje, gnuśniećniał, gnuśniećnieli {{/stl 8}}– zgnuśnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się gnuśnym, żyć bezczynnie, bezużytecznie, bez chęci do działania; trwonić czas… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• haniebnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., haniebnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób haniebny, przynoszący hańbę; nikczemnie, upokarzająco, niechlubnie, podle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haniebnie przegrać, zdradzić.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hulaszczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. hulaszczy: Hulaszczo trwonić czas, majątek. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• marnować — ndk IV, marnowaćnuję, marnowaćnujesz, marnowaćnuj, marnowaćował, marnowaćowany «zużywać bez korzyści, bez potrzeby, ze szkodą; doprowadzać do zniszczenia; nie wykorzystywać należycie; trwonić, niszczyć, tracić» Marnować czas, pieniądze, siły na… …   Słownik języka polskiego

• trawić — ndk VIa, trawićwię, trawićwisz, traw, trawićwił, trawićwiony 1. «o organizmie (ludzkim i zwierzęcym) i jego narządach: wchłaniać, przyswajać substancje pokarmowe; przetrawiać» Trawić (pokarm) źle, dobrze. ◊ Nie trawić czegoś «nie znosić, nie móc… …   Słownik języka polskiego